Hayatımı mahveden sesin sahibi şimdi karşımdaydı ve bana vadettiği hayat bu lanet şeyin içinden çıkmamı sağlayacaktı. Ne cevap vereceğimi bilmediğim için bir adım geriye gittim. O da bir adım bana yaklaştı. Sanki kaçmamdan korkuyordu ama bir yandan da kaçamayacağımı biliyordu. Ondan kurtulamayacağımı ben de biliyordum. O zaman kabul etmemin ne zararı olacaktı. Niye daha fazla düşünüyordum?
“Tamam” dedim. “Ama bir şartla” sahte mi yoksa gerçek mi olduğunu anlayamadığım bir kahkaha attı. Zaten onun hiçbir hareketini anlayamıyordum.
“Yalnızca bir yıl” dedim. Sırıtmaya devam etmesi sinirimi daha çok bozdu. Sanki içinde bulunduğum durumdan hoşlanıyordu.
“Peki kabul, ancak süre dolduğunda emin ol kendin yanımda olmaya devam edeceksin. Demedi deme.”
ns216.73.216.146da2
