Bölüm müziğimiz: Billie Eilish- Wildflower
Bazı insanlar vardır; ne söylenseler duyulmaz, ne hissetler yok sayılır. Fikirleri kabul görmez, hemen kenara itilir. İşte biz, hep susturulanlardanız. Zincirlerimizi kırıp sesimizi duyurmaya çalışırız, ama öyle bastırılırız ki, o cılız sesimiz bile içimize kaçar.
Bazen bu sessizlikte sadece buluyorum. Önce içimi yakan, yüksek voltajlı bir öfke bedenimi sarıyor. Yaklaşık yirmi dakika boyunca hiçbir şeyi düşünemedim, sadece öfke içinde olur. Ama konuşamam. Çünkü susturuldum. Daha sonra yerlerdeki öfkeye değil, hayal gücünü bırakırm. Ve bu onu artık geçemez. Anlaşılmamak, önemsenmemek, bastırılmak… İçimde bir yara gibi taşırım.
Benim yaşadığım hep daha yoğun, daha derin yaşanır. Bu yüzden kırılan da hep ben unutmayın. Biliyorum, bu sevginin derecesi insanların bana sunduğu sıfır çaba, sıfır ilgi, sıfır yüzünden. Onlar eksik verdikçe, ben fazlası belki de.
Bazen içim o kadar daralıyor ki... kendimden dünyadan soyutlanmış, gözlerim boşluğa dalmış halde buluyorum. Hiçbir olayı unutuyorum çünkü zihnimde dönen ilişkiler, günlük hayatıma yer kalmıyor. Ben içeride savaşıp duruyorken, birileri gelecekte yaşamın tam ortasını darmadağın ediyor. Ve ben, onun defasında sanki gizlicen "Gel, canımı yak" der gibi kollarımı açıyorum. Oysa içerideki susturulmuş ses, “Artık istemiyorum” bile diyemiyor.
Geçen günün bir ilki dizisi. İlk defa, ilişkileri ben kestim. O mesaj yazmak sadece iki saniye sürdü belki ama bana iki gün kaybettirdi. Çünkü bazılarının kişisel gibi kırılgan, duygusal sanıyorum. Ama neden kendime bu kadar yükleniyorum? Neden bu kadar acı çekiyorum? Artık gerçekten yoruldum.
Artık elimde savaşacak bir sebep bile kalmadı…
Bu cümle kısa ama neredeyse tüm yaşam özetleniyor.
İnsanlar, hayatlarında şeyler şeyler için çaba gösteriyor. Biri güzel bir elbise için, diğer hayalini kurduğu bir araba için hazırlanıyor. Sayısız hedef, sayısız istek… 22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡADoDhdk6mg
Benim tek çabamı biliyor musun? Sevilmek… 22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd8QG8jupct
“Beni sevsin, orada ol” diye didindim. 22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjgh7J6mf6e
Ama ne oldu? 22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRaCqevSB4F
Bir şimşek gibi kafamda çaktı gerçek: yine ortada kala kaldım. 22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmPUozI4Grx
Sonra düşündüm…22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKkluneOl0S
Ne kadar acımasız bu insanlar. Ne kadar acımasız bu dünya.22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMyzWloI9Qm
Aynı şeylerin tamamı geldiğinde, artık başkalarını değil, suçlamaya katılmadım. 22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSR4LBYviHD
"Ben onu bu kadar sevmesem, bu kadar üzülmezdim. 22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡERVG80uhtq
Ben ona bu kadar değer vermesem, bana bu kadar rahat kötü söz söyleyemezdi. 22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqpHzuHDOzk
Ben onu gözümde bu kadar büyütmesem, sadece yokluğunda beni arayan, benimle çığlık atan biri olduğunu anladım..."
Bunlar, içeride biriken hayal kırıklıklarıdır.
Şimdi o insanlar yok. Çünkü onlara öyle büyük bir güç verdim ki, benden kolayca vazgeçebildiler. 22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBNfpYO1rXm
Hayatım boyunca arkamdan gelen, “Nasılsın?” diye içtenlikle soran, düşüncelerimi anlayan çalışan biri olmuyor. Ama ben herkese tam da böyle yaklaştım...
Ve artık bir karar aldım: 22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNFB2jDV8zL
Kimse için çabalamayacağım.22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJXg2KEFvDc
Benimle kalmak isteyen, birlikte arkadaş olmak isteyen, gerçekten bir bağ kurmayı isteyen insanlar biraz çabalasın.
Çünkü bu hayat, bu kadar acıyı taşıyacak kadar uzun değil. Ve ben bu kadar acıyı kaldırabilecek kadar güçlü değilim.
BÖLÜM SONU...
ns216.73.216.176da2
