x
Beomgyu’nun zihni, Yeonjun’un o cümlesiyle donakalmıştı.
“Sen de o rüyaları mı görüyorsun?”
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1qwNj6piqM
Sanki tüm dünya bir anlığına sessizleşti. Koridorun uğultusu, adımlar, konuşmalar… hepsi arka planda bulanıklaştı.
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMGEU7TTNOd
Beomgyu bir şey söylemeye çalıştı ama boğazı kuruydu. Gözlerini Yeonjun’un gözlerinden ayıramıyordu — o gözlerde hem korkutucu bir tanışıklık, hem de garip bir güven vardı.
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡD9ZuyPTFNR
“Sen… nasıl biliyorsun?” diye fısıldadı sonunda.
Yeonjun bir an durdu, sonra etrafına bakındı. “Burada olmaz. Çatıya gel benimle,” dedi ve döndü, kalabalığın arasında kayboldu.
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRsi2j0v3Mk
Beomgyu’nun içindeki korkuyla merak savaşıyordu. Ama ayakları onu Yeonjun’un peşinden sürükledi.
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEcXyu8D7Bj
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2I2CPs9pne
---
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcFtn5eZRVr
Çatıda rüzgar hafifçe esiyordu. Gökyüzü griydi, yağmur yolda gibiydi.
Yeonjun demir korkuluklara yaslanmıştı, Beomgyu’yu bekliyordu.
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuF6cRaQ990
“Kaç zamandır böyle rüyalar görüyorsun?” diye sordu Yeonjun.
Beomgyu çekinerek yanına geldi. “Yaklaşık bir ay… ama her gece aynı kişi… sen varsın.”
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqrABogzBW2
Yeonjun gözlerini kapattı, derin bir nefes aldı.
“Ben daha uzun zamandır görüyorum. Ve bazıları rüya değil. Onlar… geçmişten kalan yankılar.”
“Yankılar mı?”
Yeonjun başını eğdi. “Biz daha önce de… birlikteydik. Başka bir hayatta. Ama kötü bitti.”
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYbn1Nk2WTK
Beomgyu’nun içi ürperdi. “Sen… ne diyorsun?”
Yeonjun ona döndü, sesi fısıltı gibiydi ama gözleri alev gibi parlıyordu.
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡao2CvG5B1s
“Ben seni geçmişte kaybettim, Beomgyu. Ama bu sefer seni kaybetmeyeceğim.”
10Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMfO0RoQK80
---
#yeongyu #txt #fanfic #kpopau #mysteryau #softdark
❧ Devamı gelecek…
ns216.73.216.176da2
