x
Beomgyu’nun zihni, Yeonjun’un o cümlesiyle donakalmıştı.
“Sen de o rüyaları mı görüyorsun?”
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBqgXgkN2Qt
Sanki tüm dünya bir anlığına sessizleşti. Koridorun uğultusu, adımlar, konuşmalar… hepsi arka planda bulanıklaştı.
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLJyu6AV6Ji
Beomgyu bir şey söylemeye çalıştı ama boğazı kuruydu. Gözlerini Yeonjun’un gözlerinden ayıramıyordu — o gözlerde hem korkutucu bir tanışıklık, hem de garip bir güven vardı.
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpMKRpdnGzL
“Sen… nasıl biliyorsun?” diye fısıldadı sonunda.
Yeonjun bir an durdu, sonra etrafına bakındı. “Burada olmaz. Çatıya gel benimle,” dedi ve döndü, kalabalığın arasında kayboldu.
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ06JHi56erT
Beomgyu’nun içindeki korkuyla merak savaşıyordu. Ama ayakları onu Yeonjun’un peşinden sürükledi.
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1d6Iw1PWDb
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUUkTVDRBIx
---
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9ji2mL7fjX
Çatıda rüzgar hafifçe esiyordu. Gökyüzü griydi, yağmur yolda gibiydi.
Yeonjun demir korkuluklara yaslanmıştı, Beomgyu’yu bekliyordu.
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoyoKqse4GN
“Kaç zamandır böyle rüyalar görüyorsun?” diye sordu Yeonjun.
Beomgyu çekinerek yanına geldi. “Yaklaşık bir ay… ama her gece aynı kişi… sen varsın.”
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtuUW8Njjyd
Yeonjun gözlerini kapattı, derin bir nefes aldı.
“Ben daha uzun zamandır görüyorum. Ve bazıları rüya değil. Onlar… geçmişten kalan yankılar.”
“Yankılar mı?”
Yeonjun başını eğdi. “Biz daha önce de… birlikteydik. Başka bir hayatta. Ama kötü bitti.”
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6pikEh351w
Beomgyu’nun içi ürperdi. “Sen… ne diyorsun?”
Yeonjun ona döndü, sesi fısıltı gibiydi ama gözleri alev gibi parlıyordu.
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRryZhUt9ai
“Ben seni geçmişte kaybettim, Beomgyu. Ama bu sefer seni kaybetmeyeceğim.”
22Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0atXAwFlP4
---
#yeongyu #txt #fanfic #kpopau #mysteryau #softdark
❧ Devamı gelecek…
ns216.73.216.209da2
