Mayısın hain sıcağına, bu soğukkanda erişmek üzereydi o dakika. Ahşap kapı hiç zorlanmadan, yağ gibi açılmıştı. İşte o saniye ne olduğundan bihaber bir duyguya kapılmıştı. Kapıdaki adam mama'nın omuzuna nazikçe koydu elini. Ceketinin cebinden bir mendil çıkardı yetmezmiş gibi. Kendini bir sıfır önde zannediyorsa yanılıyordu zira görevi çoktan kendisi üstlenmişti.142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzcjA4hP1BL
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYeDlHEw91n
Hızlı işledi. Aynı şekilde hızlı karar vermesi gerekti. Büyük adımlarla evden uzaklaşırken başka şansının olmadığını düşündü. Göğsünün kaşıntısından kurtulmalıydı. Evden biraz uzaklaştıktan sonrasına kadar onu takip etti. Rastgele bir yerde durunca takımlarını çekmiş olan, müthiş fırsatı elinin tersiyle itmeyerek yanına adımladı kahveli. Dikildi yanında ve uzattı elini, sahte samimiyeti kurmak istedi, söyleyeceklerine cevap duymak istedi. Ancak ötekisi, reflekslerini konuşturup bir adım geri gitti. Kaşları çatılmıştı ve gözlerinden şüphe dolu renk seziliyordu buradan. Renk vermedi. "Karşılaşmıştık." Yumuşamasına zaman tanımadan büyük bir nefes çekti içine, kafasıyla onayladı. Ağır kafasıyla. "İsmin neydi?"142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqivU032aOM
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgzvEbtC5g9
"Yanvar."142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsoSHcBKw0V
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡetugQsN4vO
Tatlı talı duydu cevabını. Kalktı kaşları. Çünkü aynı ırktan olunca genelde orijinali dökülürdü ağızdan. Neden, birden vatanını satıp soğukkanlardan olmaya mı karar vermişti? Hayır, hayır çok belliydi. Apaçık, şüphelenmişti. Haz etmiyordu. Duyguları karşılıklıydı ama. Sustu. Onayladı başıyla. "Pavel, memnun oldum. Mezarlığa gidecek misin?"142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUvLIZTZRg7
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvky2KlFLWE
Konuya geldi kahveli, Pavel. Mezarlık.142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxZJWeNaWww
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKipi4jFCPw
"Evet."142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2o5Cf1iSeV
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡn0elIZBzCH
Sorun çözüldü çünkü artık yalnız olmadığını, o kadar da tatmin olamayacağını anladı. "beraber gidiyoruz öyleyse." dedi. Karşısındaki onu onayladı. Fikir, zaten ona aitti. Hızlıca açtı ağzını. "Hayır, önce sen, en son ben gidiyorum."142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWJt2LOELRS
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1c92qx2LPc
Güldü Pavel. Birkaç saniye eliyle ceplerinin içindeki ip parçalarıyla oyalandı. Silkti omuzlarını, bir tartışma içerisine girmek için pek müsait ve hevesliydi fakat bunu daha fazla çocuklaştırmamak adına sessiz kaldı.142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTEDacjtWab
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFinKTsXwWD
"Anlaşamıyoruz zannedersem. Bunun için tartışmayacağım. Seni engellemeyeceğim aynı zamanda. Buna nasıl, niçin ortak olduğunu anlamıyordum. Mümkün olduğu kadarıyla karşı karşıya gelmeyip halledelim."142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5yTCsxMGuJ
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡax1BIPE7hV
"İstersen tartışalım."142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡs5Z8u3aUjc
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOvDcWlGvMj
İkisi de lüzumsuz gerginliğin farkındayken gerginliği örtmeyip üste çıkmaya çalışan bir Pavel vardı. Olgunluk onda kalmalıydı, gibi düşünüyordu. Güldü, ötekinin omuzunu rahatsız edici bir üslupla sıkıp bıraktı ve geçti gitti oradan. İlk durağı mezarlıktı. Soğuğun en acımasız aşamasında yürüme yolu aşıp vardı oraya. Şimdi en son o varmıştı. İç rahatlığıyla etrafa bakınıp geri döndü evine. Yalnız mesafe, hayvan saldırısı ihtimali ve en fenası soğuk onu zorlamıştı. Eve gider gitmez hastalık uykusuna kapıldı. Zihni o uyurken bile durmamış, onlarca rüyaya mal olmuştu. Hiç uğruna.142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡC4qmzRgP6v
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqfooxzAGQT
Sabahına varmak üzereydi. Öyle uzun bir uyku çekmişti ki gerçeklikten kopmak üzereydi yolculuğunun arasında uyandıklarıyla. Sabah olduğunda onu bölen şey çocuğun eve olan ziyaretiydi. Fakat Pavel bunu gerektirecek hiçbir şey yapmamıştı. Ne merkeze gidip yeni gazeteleri almıştı ne de çocuktan alması gereken miktarı. Hatırı sayılır yol tüketen çocuğu azıcık parayla merkeze yolladı bunun için. Yapmaması gerekirdi. Henüz ilk günden sorumluluklarını yerine getirmeyişinin sonuçları belirginleşmeye başlamıştı. Şu saatten sonra onun tek sorumluluğu vardı. Kabanını giydi, fırından ekmeğini ve sigarasını aldı. Mezarlığa yola koyuldu. Sabahın körüydü. Mezarın üstünde körpecik çiçekler duruyordu. Ondan önceki ziyareti simgeleyen, anlamsız yaprak parçaları. Son gelemediğinin farkında oldu. Şayet bu gerekiyorsa, ekmeğini bıraktı toprağın üstüne. Yol kısa değildi, uzun ve zorluydu. Gitmek istemedi, dinlenmek istedi. Ağacına geçti, oturdu. En az bir saati devirecekti, sonra gidecekti. Tatmin olduğu an.142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtEaVt0t55M
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡf0nzosLR7A
Birkaç saat. Tüm dakikaları elindeki paketin yarısıyla devirebildiği için mutluydu. Sabahın köründen öğleye kadar hava bir hayli ısınmıştı. Şaşılacak kadar. Dolayısıyla onun açısından daha katlanılabilir bir hale gelmişti hava şartları. Susuz ve aç olsa da bu kutsal görev için adağından kendini, güzel hislerle çevriliydi. Yalnız boş durmak canını sıkmıştı. O da kalkıp etrafa göz atmaya başladı. Sınırı aşmadan mezarı temizledi. Otları, çevresindeki taşları, mezarın düzenini... Işıldatmaya baktı ortalığı. Donmuş toprak arazisinde sağlayabileceği verimi sağlamaya çalıştı fakat nihayetinde toprak siyah, otlar soluktu. Göze çarpacak bir değişim gerçekleşmedi. Ağacın dibine geri oturdu. Geçmek bilmeyen zaman için tek çözümü uyumak oldu. Yorgunluğunu uykuya verip kapadı gözlerini Pavel.142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡICqFVzEJx5
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeo9qRyyTCz
Karın açlığı, konforsuzluk, buz ve de bir hayvan, Pavel'i burnuyla dürtükleyen. Bunu yaşamakta olan çiftçilerin yarısı deneyimliyordu fakat fazlaydı. Çok fazla. Bu çakal, onu bir yem olarak görüyordu. Yemek istiyordu. Bu yüzden kokluyor, canlılık belirtisi aldığı vücudun ölmüş olmasını diliyordu, yemek için.142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQzGJDoZs5f
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjLtwT1E5qT
"Dost. Uyan."142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ84y8z5JKch
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsbSFlnhfLH
Ani bir ürkmeyle ayılan Pavel, karşısında tam da görmeyi beklediği kişiyi görmüştü. Davranışını anında çakmış, ona iyilikte bulunmasına fırsat tanıdığı için kendinden nefret etmişti. Hemen toparlanıp oturduğu yerden dikildi sersem şekilde. İyi bir uyku değildi. Berbat bir haldeydi.142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6sitozVPKL
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOfYdy7eEDr
"Donarak öleceksin."142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡewTEvp7JsI
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡadsYXNSGxO
Gülümsemeyle karşılık verdi. Haklı olabilirdi fakat o kadar kolay değildi. Teşekkür edip burada kalacağını söyledi. O esnada Yanvar onu olduğu yerde bırakıp mezara yöneldi. Tam bir saat boyunca, karanlıkta bir şeyler yaptı. Bir saat sonra Pavel'in yanına geri döndü. Israrla onunla gelmesini söyledi fakat Pavel reddetti.142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ67jcVdcAZf
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDzk5V89o8d
Ötekinin kaybedecek pek bir şeyi yoktu. Pavel'in düşündüğü gibi en son burayı terk eden olmak için hiçbir çaba sarf etmedi, arkasını dönüp uzaklaştı oradan. Geriye kahveli ve mezar kaldı. O anlardan sonra Pavel iyice ayılmaya başladı, aniden geldi bu aydınlanma. Karanlıkta buradan gitmek zor işti. Bir de aç ve sersemsen, geri zekalının tekiysen ekstra zordu. Endişelendiği kişi tamamen kendiydi. Ne yapacağını bilmiyordu şimdi. Mezarın altındaki bile daha konforluydu Pavel'den! Keşke ölseydi de mezarın altında o olsaydı! Korkunç. Atmosfer ürkütücü bir ay ışığıyla kaplanıyordu. Kim bilir kaç çakal daha buradaydı. Can havliyle ayağa kalktı, koşarak ezberinde kaldığı kadarıyla yolu inmeye başladı. Hemen bir sigara yaktı. Her yakışında parmaklarının ısınmasını fırsat bildi. Soğuktan uyuşan ayak parmakları, kulakları onun için dezavantajdı. Dik bir dağın dikliğini yansıtan yokuş acı içinde savrulmasına neden oluyor, içmiş gibi yürüyordu. Koşmaya başladı. Yarısında koşuşunun, takılıp yuvarlandı bir metre kadar. Sinirle bağırıp hızla ayağa kalktı. Geriye kalan yarısı da yorulduğunda bitti. Ne yaptıysa bir türlü yolu bitiremedi. Kilometreleri yavaş, donarak bitirdi. Hızı düştü zira kuvveti kalmamıştı. Zorla geldi evine. Hemen soyunup yatağına girdi. Ekmeğin mezarın üstünde kalmadığını biliyordu.142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKzwjfoitfo
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCDnBUAJ6IY
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpgXQX6QVri
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0f6jy0OeL2
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNozvCpF8F6
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnQlXdqXUaQ
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTVdfEIJbVy
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbmgZWpEpGi
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmWjuQBvI85
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEUlDezfzXa
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVwkUaoYt6L
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeKsWawtTBE
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLY3llfBo5Q
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIWhzTIPlNp
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbHJRFrEinM
142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDvmrEomudO
Penana
search
登入arrow_drop_down
註冊arrow_drop_down
