x
Beomgyu’nun zihni, Yeonjun’un o cümlesiyle donakalmıştı.
“Sen de o rüyaları mı görüyorsun?”
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqfP6kSKxsV
Sanki tüm dünya bir anlığına sessizleşti. Koridorun uğultusu, adımlar, konuşmalar… hepsi arka planda bulanıklaştı.
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyVi9yvI3dm
Beomgyu bir şey söylemeye çalıştı ama boğazı kuruydu. Gözlerini Yeonjun’un gözlerinden ayıramıyordu — o gözlerde hem korkutucu bir tanışıklık, hem de garip bir güven vardı.
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMp3jhbcLnM
“Sen… nasıl biliyorsun?” diye fısıldadı sonunda.
Yeonjun bir an durdu, sonra etrafına bakındı. “Burada olmaz. Çatıya gel benimle,” dedi ve döndü, kalabalığın arasında kayboldu.
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeki7NP6BJR
Beomgyu’nun içindeki korkuyla merak savaşıyordu. Ama ayakları onu Yeonjun’un peşinden sürükledi.
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡS2P5bgIRMT
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡObBjsTVTaF
---
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKJ4upI0XzC
Çatıda rüzgar hafifçe esiyordu. Gökyüzü griydi, yağmur yolda gibiydi.
Yeonjun demir korkuluklara yaslanmıştı, Beomgyu’yu bekliyordu.
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHNTwXtJhh9
“Kaç zamandır böyle rüyalar görüyorsun?” diye sordu Yeonjun.
Beomgyu çekinerek yanına geldi. “Yaklaşık bir ay… ama her gece aynı kişi… sen varsın.”
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYp1LBFS57K
Yeonjun gözlerini kapattı, derin bir nefes aldı.
“Ben daha uzun zamandır görüyorum. Ve bazıları rüya değil. Onlar… geçmişten kalan yankılar.”
“Yankılar mı?”
Yeonjun başını eğdi. “Biz daha önce de… birlikteydik. Başka bir hayatta. Ama kötü bitti.”
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkR7x5cXqzI
Beomgyu’nun içi ürperdi. “Sen… ne diyorsun?”
Yeonjun ona döndü, sesi fısıltı gibiydi ama gözleri alev gibi parlıyordu.
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVL2aC8V7ec
“Ben seni geçmişte kaybettim, Beomgyu. Ama bu sefer seni kaybetmeyeceğim.”
21Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQUFpf5wJGu
---
#yeongyu #txt #fanfic #kpopau #mysteryau #softdark
❧ Devamı gelecek…
ns216.73.216.193da2
