Mayısın hain sıcağına, bu soğukkanda erişmek üzereydi o dakika. Ahşap kapı hiç zorlanmadan, yağ gibi açılmıştı. İşte o saniye ne olduğundan bihaber bir duyguya kapılmıştı. Kapıdaki adam mama'nın omuzuna nazikçe koydu elini. Ceketinin cebinden bir mendil çıkardı yetmezmiş gibi. Kendini bir sıfır önde zannediyorsa yanılıyordu zira görevi çoktan kendisi üstlenmişti.223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvoYG041EL0
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUS7Olk9mB4
Hızlı işledi. Aynı şekilde hızlı karar vermesi gerekti. Büyük adımlarla evden uzaklaşırken başka şansının olmadığını düşündü. Göğsünün kaşıntısından kurtulmalıydı. Evden biraz uzaklaştıktan sonrasına kadar onu takip etti. Rastgele bir yerde durunca takımlarını çekmiş olan, müthiş fırsatı elinin tersiyle itmeyerek yanına adımladı kahveli. Dikildi yanında ve uzattı elini, sahte samimiyeti kurmak istedi, söyleyeceklerine cevap duymak istedi. Ancak ötekisi, reflekslerini konuşturup bir adım geri gitti. Kaşları çatılmıştı ve gözlerinden şüphe dolu renk seziliyordu buradan. Renk vermedi. "Karşılaşmıştık." Yumuşamasına zaman tanımadan büyük bir nefes çekti içine, kafasıyla onayladı. Ağır kafasıyla. "İsmin neydi?"223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡelf4DYMzaj
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4F8F5tCwRA
"Yanvar."223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjgqYI1N6gX
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsFwScBvuS9
Tatlı talı duydu cevabını. Kalktı kaşları. Çünkü aynı ırktan olunca genelde orijinali dökülürdü ağızdan. Neden, birden vatanını satıp soğukkanlardan olmaya mı karar vermişti? Hayır, hayır çok belliydi. Apaçık, şüphelenmişti. Haz etmiyordu. Duyguları karşılıklıydı ama. Sustu. Onayladı başıyla. "Pavel, memnun oldum. Mezarlığa gidecek misin?"223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡz4VCAHMuTy
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbAQiVLFpGv
Konuya geldi kahveli, Pavel. Mezarlık.223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkFlQnWup9g
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGbG75kn9dH
"Evet."223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡw8lsFGsjc6
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEp16ZBOY6N
Sorun çözüldü çünkü artık yalnız olmadığını, o kadar da tatmin olamayacağını anladı. "beraber gidiyoruz öyleyse." dedi. Karşısındaki onu onayladı. Fikir, zaten ona aitti. Hızlıca açtı ağzını. "Hayır, önce sen, en son ben gidiyorum."223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlCJmgbpROt
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4cfD2GeFCZ
Güldü Pavel. Birkaç saniye eliyle ceplerinin içindeki ip parçalarıyla oyalandı. Silkti omuzlarını, bir tartışma içerisine girmek için pek müsait ve hevesliydi fakat bunu daha fazla çocuklaştırmamak adına sessiz kaldı.223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtP0xLY4hKB
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiA7n1Dur0N
"Anlaşamıyoruz zannedersem. Bunun için tartışmayacağım. Seni engellemeyeceğim aynı zamanda. Buna nasıl, niçin ortak olduğunu anlamıyordum. Mümkün olduğu kadarıyla karşı karşıya gelmeyip halledelim."223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiQjLYeLPUg
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7yN93PYo9e
"İstersen tartışalım."223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfTg9nQOsEy
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiooER2uW2H
İkisi de lüzumsuz gerginliğin farkındayken gerginliği örtmeyip üste çıkmaya çalışan bir Pavel vardı. Olgunluk onda kalmalıydı, gibi düşünüyordu. Güldü, ötekinin omuzunu rahatsız edici bir üslupla sıkıp bıraktı ve geçti gitti oradan. İlk durağı mezarlıktı. Soğuğun en acımasız aşamasında yürüme yolu aşıp vardı oraya. Şimdi en son o varmıştı. İç rahatlığıyla etrafa bakınıp geri döndü evine. Yalnız mesafe, hayvan saldırısı ihtimali ve en fenası soğuk onu zorlamıştı. Eve gider gitmez hastalık uykusuna kapıldı. Zihni o uyurken bile durmamış, onlarca rüyaya mal olmuştu. Hiç uğruna.223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡz6i2LDWm4v
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBJhfEuFJbf
Sabahına varmak üzereydi. Öyle uzun bir uyku çekmişti ki gerçeklikten kopmak üzereydi yolculuğunun arasında uyandıklarıyla. Sabah olduğunda onu bölen şey çocuğun eve olan ziyaretiydi. Fakat Pavel bunu gerektirecek hiçbir şey yapmamıştı. Ne merkeze gidip yeni gazeteleri almıştı ne de çocuktan alması gereken miktarı. Hatırı sayılır yol tüketen çocuğu azıcık parayla merkeze yolladı bunun için. Yapmaması gerekirdi. Henüz ilk günden sorumluluklarını yerine getirmeyişinin sonuçları belirginleşmeye başlamıştı. Şu saatten sonra onun tek sorumluluğu vardı. Kabanını giydi, fırından ekmeğini ve sigarasını aldı. Mezarlığa yola koyuldu. Sabahın körüydü. Mezarın üstünde körpecik çiçekler duruyordu. Ondan önceki ziyareti simgeleyen, anlamsız yaprak parçaları. Son gelemediğinin farkında oldu. Şayet bu gerekiyorsa, ekmeğini bıraktı toprağın üstüne. Yol kısa değildi, uzun ve zorluydu. Gitmek istemedi, dinlenmek istedi. Ağacına geçti, oturdu. En az bir saati devirecekti, sonra gidecekti. Tatmin olduğu an.223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYpworqvCZI
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmwNXReykTf
Birkaç saat. Tüm dakikaları elindeki paketin yarısıyla devirebildiği için mutluydu. Sabahın köründen öğleye kadar hava bir hayli ısınmıştı. Şaşılacak kadar. Dolayısıyla onun açısından daha katlanılabilir bir hale gelmişti hava şartları. Susuz ve aç olsa da bu kutsal görev için adağından kendini, güzel hislerle çevriliydi. Yalnız boş durmak canını sıkmıştı. O da kalkıp etrafa göz atmaya başladı. Sınırı aşmadan mezarı temizledi. Otları, çevresindeki taşları, mezarın düzenini... Işıldatmaya baktı ortalığı. Donmuş toprak arazisinde sağlayabileceği verimi sağlamaya çalıştı fakat nihayetinde toprak siyah, otlar soluktu. Göze çarpacak bir değişim gerçekleşmedi. Ağacın dibine geri oturdu. Geçmek bilmeyen zaman için tek çözümü uyumak oldu. Yorgunluğunu uykuya verip kapadı gözlerini Pavel.223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSW2LaIpAD3
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ19QyLLcYiv
Karın açlığı, konforsuzluk, buz ve de bir hayvan, Pavel'i burnuyla dürtükleyen. Bunu yaşamakta olan çiftçilerin yarısı deneyimliyordu fakat fazlaydı. Çok fazla. Bu çakal, onu bir yem olarak görüyordu. Yemek istiyordu. Bu yüzden kokluyor, canlılık belirtisi aldığı vücudun ölmüş olmasını diliyordu, yemek için.223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhkixAI72gg
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXkAypio2Hj
"Dost. Uyan."223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlr1Ud8sSgP
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfXfs2Et5lU
Ani bir ürkmeyle ayılan Pavel, karşısında tam da görmeyi beklediği kişiyi görmüştü. Davranışını anında çakmış, ona iyilikte bulunmasına fırsat tanıdığı için kendinden nefret etmişti. Hemen toparlanıp oturduğu yerden dikildi sersem şekilde. İyi bir uyku değildi. Berbat bir haldeydi.223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYKsfCXBTSn
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIqDXXDmK2i
"Donarak öleceksin."223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9saUfrUXGb
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJmNUwLi7Y3
Gülümsemeyle karşılık verdi. Haklı olabilirdi fakat o kadar kolay değildi. Teşekkür edip burada kalacağını söyledi. O esnada Yanvar onu olduğu yerde bırakıp mezara yöneldi. Tam bir saat boyunca, karanlıkta bir şeyler yaptı. Bir saat sonra Pavel'in yanına geri döndü. Israrla onunla gelmesini söyledi fakat Pavel reddetti.223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFVPrbUn4cy
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtb9fUazmgI
Ötekinin kaybedecek pek bir şeyi yoktu. Pavel'in düşündüğü gibi en son burayı terk eden olmak için hiçbir çaba sarf etmedi, arkasını dönüp uzaklaştı oradan. Geriye kahveli ve mezar kaldı. O anlardan sonra Pavel iyice ayılmaya başladı, aniden geldi bu aydınlanma. Karanlıkta buradan gitmek zor işti. Bir de aç ve sersemsen, geri zekalının tekiysen ekstra zordu. Endişelendiği kişi tamamen kendiydi. Ne yapacağını bilmiyordu şimdi. Mezarın altındaki bile daha konforluydu Pavel'den! Keşke ölseydi de mezarın altında o olsaydı! Korkunç. Atmosfer ürkütücü bir ay ışığıyla kaplanıyordu. Kim bilir kaç çakal daha buradaydı. Can havliyle ayağa kalktı, koşarak ezberinde kaldığı kadarıyla yolu inmeye başladı. Hemen bir sigara yaktı. Her yakışında parmaklarının ısınmasını fırsat bildi. Soğuktan uyuşan ayak parmakları, kulakları onun için dezavantajdı. Dik bir dağın dikliğini yansıtan yokuş acı içinde savrulmasına neden oluyor, içmiş gibi yürüyordu. Koşmaya başladı. Yarısında koşuşunun, takılıp yuvarlandı bir metre kadar. Sinirle bağırıp hızla ayağa kalktı. Geriye kalan yarısı da yorulduğunda bitti. Ne yaptıysa bir türlü yolu bitiremedi. Kilometreleri yavaş, donarak bitirdi. Hızı düştü zira kuvveti kalmamıştı. Zorla geldi evine. Hemen soyunup yatağına girdi. Ekmeğin mezarın üstünde kalmadığını biliyordu.223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡk4U5ZdGMMH
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2ZJUgWjZuy
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLEvuagu8Pp
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVYpii5y8F4
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDDcz8BLe2r
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoc9H2bJRy4
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCpwDc6l8CZ
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6kgmHfpnS4
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYZJmAARZWT
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡp625Qcf9wV
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ94wGCQBBBx
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0yiexmBzNv
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmemGMcR8xD
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7Q7MHg6gPh
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJX6yjq7Yne
223Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxTtHbNL6zK
Penana
search
登入arrow_drop_down
註冊arrow_drop_down
