建中二年（七八一年），唐德宗(李適)發動削藩戰爭，但因社會和政治條件不成熟，建中四年（七八三年），因朝廷賞賜有失公平，激起涇原兵變，致使戰亂接連爆發，德宗倉皇出逃到奉天（今陝西乾縣），早年入朝面聖卻被軟禁在京城的前盧龍節度使朱泚在譁變軍士的擁護下稱帝，改國號為秦。涇原之變時，長期討逆伐叛的朔方節度使李懷光因奸臣盧杞畏罪挑撥而見疑於德宗，自危之下鋌而走險加入了叛亂陣營，因在這次戰爭中，有四人稱王，兩人稱帝，即朱滔稱冀王，王武俊稱趙王，田悦稱魏王，李納稱齊王，朱泚稱秦帝，李希烈稱楚帝，故又稱二帝四王之亂。最後幸賴依靠宰相李泌及大將李晟、渾瑊等人協力平亂，經歷艱難險阻，終於擊破朱泚、李懷光聯軍，德宗才得以重返長安。奉天之難之後，涇原兵變後，大唐天子的威嚴完全掃地，中央權力進一步削弱，應對地方的藩鎮割據更顯得無心無力，大唐此時內憂外患，為了抵御吐蕃的入侵，宰相李泌制訂了“北和回紇，南通雲南（南詔），西結大食、天竺”，以困吐蕃之外交政策。

In the aftermath of the devastating war between the United Clans and Monsters, a 23 year old martial artist excelling in Arnis, named Kael, emerged as one of the few survivors. Returning to his clan in the countryside, grief gnawed at him as he faced the loss of 344 out of over 500 clansmen. Haunted by survivor's guilt, he dedicated himself to preserving his fallen comrades' legacy, training tirelessly to become stronger and seeking ways to protect what remained of his clan.

Until now, Siaolong realized that the young woman lying in the dilapidated wooden coffin was the one in his heart. The one he destroyed with his own hands. She lay slanted, asleep under a pile of old, tattered fabric, with a small smile at the corner of her lips

d7dduddd

Baozhai Wang had not sought this revenge on an empire or a person. This one-man battle was caused by a curse that could not stop the killing urge growing in his heart:

The Plum Blossom Curse.

Habsah salah seorang guru lepasan maktab berusia 32 tahun telah ditempatkan di salah sebuah sekolah rendah di Hulu Perak. Beliau yang bersaiz badan biasa / sederhana dan suka berbaju kebarung bila ke sekolah menampakkan keanggunan yang dimilikinya. Kebarung yang dipakainya selalu menampakkan lurah antara kedua buah dadanya yang bersaiz lebih kurang 36c. Lurah yang putih melepak itu selalu kelihatan begitu dalam bila beliau mengangkat barang dari lacinya, iaitu ketika beliau sedang berbongkok. Kain selendang yang dipakainya pula tidaklah terlalu labuh sehingga kadang-kadang, lurah dadanya itu terdedah kepada pandangan guru-guru lain di sekolahnya.

Kainnya pula selalu berbelah di bahagian belakang sehingga menampakkan pangkal pehanya yang putih melepak, gebu tanpa sebarang tanda parut pun. Tapi, Habsah sungguh bernasib baik kerana beliau ditempatkan di sekolah yang kebanyakannya guru perempaun. Kalau ada yang lelaki pun, ustaz dan guru-guru yang sudah berumur. Mereka bersikap biasa dan saling hormat menghormati.

Habsah sudah berumah tangga kira-kira 5 tahun yang lalu dan telah dikurniakan seorang anak yang kini berusia 2 tahun. Anaknya tunggalnya itu sekarang tinggal bersama neneknya di kampung kerana neneknya begitu teringin untuk menjaganya. Sementara suami Cikgu Habsah pula sedang mengikuti kursus Pengurusan yang dianjurkan oleh syarikatnya di Kuantan, Pahang. Oleh itu, Habsah terpaksa tinggal keseorangan di rumahnya.

Pada suatu hari, Hari Sabtu setelah pulang dari sekolah kerana menghadiri mesyuarat perancangan sekolah, Cikgu Habsah terasa badannya begitu lemah sekali. Beliau memandu kereta Iswaranya dengan perlahan dan dia terasa semacam kurang bermaya. Beliau teringat kepada seorang bomoh yang agak pakar dalam merawat penyakit sebegini melalui cerita-cerita gurunya di sekolah. Rumah bomoh itu terletak di penghujung kampung dan tidak jauh dari sebatang sungai di situ. Beliau telah menghubungi suaminya untuk meminta izin ke rumah bomoh tersebut, tetapi pada masa itu, suaminya mematikan h-set dan beliau terpaksa membuat keputusan sendiri.

Beliau terus menghalakan keretanya ke rumah bomoh tersebut. Setibanya di rumah tersebut, suasana di sekeliling rumah itu agak sunyi, hanya kedengaran bunyi desiran angin dan daun-daun kelapa yang bergesel antara satu sama lain. Cikgu Habsah turun dari keretanya dan mengunci semua pintu kereta dengan menggunakan alarm remote. Dengan kebaya sendat yang biasa di pakainya ke sekolah, beliau menuju ke pintu hadapan rumah Pak Samad.

“Assalamu’alaikum pak cik Samad! Assalamu’alaikum…”.

“Wa’alaikumussalam… siapa tuu…”. Sahut bomoh Pak Samad.

“Saya Pak Cik…”jawab Cikgu Habsah.

Mana Mak Long Siah… pakcik.” tanya Cikgu Habsah lagi.

“Oooo… mak long engkau pergi ke Ipoh, anaknya datang ambil semalam kerana ada kenduri. Pak Cik tak boleh tinggal rumah, sebab petang nanti ada orang nak datang berubat. Apa hal cikgu niii… nak jumpa Mak Long? Oh.. yaa… kalau ye pun naiklah dulu.” Pelawa Pak Cik Samad yang dah berusia lebih kurang 52 tahun, tapi berbadan gempal. Walaupun kulitnya agak berkedut tetapi tenaganya masih untuk melakukan kerja-kerja berat.

“Saya Cikgu Habsah.. mengajar di depan tuu haaa, tapi hari niii saya ras lemah sangat badan saya nii Pak Cik, nak kata saya kurang makan, saya dah makan pun tadi… air pun saya dah minum.” Cikgu Habsah menceritakan masalahnya kepada Bomoh Samad.

“Cikgu ada buat kerja-kerja berat ke tadi sebelum datang ke sini?” tanya Bomoh Samad.

“Takdelah pak cik… saya cuma angkat buku aje dalam 40 buah, itu pun bukannya berat sangat.” jawab Cikgu Habsah.

“Habis tu, cikgu nak pak cik buat macamana?” tanya bomoh Samad lagi.

“Saya dengar Pak Cik pandai mengubat penyakit lemah-lemah badan… kan? betul kee….?”Cikgu Habsah cuba mendapat kepastian.

“Ada juga sikit-sikit tuuu… jadi nak suruh pakcik ubatkan?”.jawab bomoh lagi.

“Kalau pakcik tak sibuk….” cikgu Habsah seolah-olah meminta diubatkan.

“Nanti pakcik ambilkan minyak penawar..” Bomoh Samad dengan tidak berbaju dan berkain batik singkat ke paras lutut bergegas ke dapur mengambil minyak ubat untuk digunakannya semasa merawat penyakit cikgu Habsah. Setelah keluar daripada dapur,

“Cikgu, mari masuk bilik nii…”pelawa bomoh kepada Cikgu Habsah untuk memasuki bilik yang selalu digunakan untuk merawat pesakitnya. Cikgu Habsah terus menuju ke bilik tersebut dan pintu bilik itu ditutup separuh.

Bomoh Samad menghamparkan tikar mengkuang yang selalu digunakannya dan diletakkan sebiji bantal di hujung tikar tersebut.

“Cikgu…. boleh cikgu meniarap atas tikar nii haa…”

Cikgu Habsah dengan segan silu meniarap dengan meletakkan tengkuknya di atas bantal yang disediakan sementara kedua tangannya diletakkan di bawah dagunya. Beliau masih lagi dengan kebarungnya dan tudungnya masih lagi menutupi kepalanya.

Dengan beberapa patah doa, bomoh Samad yang tak berbaju itu duduk bersila di hujung kaki cikgu Habsah dan mengenakan sedikit minyak di tapak tangannya, lalu di sapu di atas betis kiri cikgu Habsah. Muka cikgu Habsah mula kemerahan dengan sentuhan pertama tapak tangan bomoh tersebut.

Bomoh Samad mula menggosok betis cikgu Habsah ke atas dan kebawah tanpa menyelak sedikit pun kain belah yang dipakai oleh cikgu Habsah. Kemudian sapuan kedua pula di buat pada betis kanan cikgi Habsah dan bomoh Samad mula mengalih kedudukannya.

“Cikgu, buka sikit kangkang cikgu nii…” Cikgu Habsah agak sukar hendak membuka kangkangnya dengan lebih luas lantaran kain yang dipakainya agak sempit.

“Cikgu angkat sikit kain nii…” Bomoh dengan kedua tangannya cuba menyelak kain belah yang dipakai cikgu Habsah ke atas sedikit hingga menampakkan pangkal pehanya. Bomoh Samad dapat melihat dengan jelas kegebuan dan kehalusan sepasang betis yang dimiliki oleh cikgu Habsah.

Betis cikgu Habsah yang berukuran sekaki setengan dari buku lali itu cukup bersih dan kini berminyak dengan sapuan yang dilakukan oleh bomoh Samad tadi. Bomoh Samad terus melalukan gosokan dan urutan pada betis yang gebu tadi sambil sekali-sekala beliau menekan dan menyebabkan otot-otot betis cikgu Habsah mengeras kesakitan.

Bomoh kini duduk di antara dua betis Cikgu Habsah. Beliau menyapukan lagi minyak ke tangannya dan sapuan kini dibuat di sendi lutut sambil perlahan-lahan bergerak ke atas… ke pangkal peha cikgu Habsah. Bomoh Samad dapat merasai kegebuan dan kelembutan peha cikgu Habsah dengan urutan yang begitu halus. Kain belah yang cikgu Habsah pakai semakin terselak hingga ke hujung peha dan sambil mengurut… kadang-kadang ternampak seluar dalam yang dipakai cikgu Habsah.

Hari itu cikgu Habsah memakai seluar dalam berwarna pink.Tangan bomoh Samad terus mengurut peha cikgu Habsah yang gebu dengan minyak tersebut dan kini kain belah cikgu Habsah telah tersingkap habis hingga menampakkan keseluruhan seluar dalamnya. Pipi punggung cikgu Habsah yang gebu dan putih melepak seolah-olah nak tersembur dari seluar dalamnya. Sekali-sekala kelihatan pipi punggung cikgu Habsah terkemut-kemut bila bomoh Samad menggosok kawasan tersebut. Setelah beberapa minit bahagian punggung itu digosok, cikgu Samad menutup semula kain belah yang dipakai oleh cikgu Habsah hingga ke bawah.

“Cikgu.. boleh baring…” arah bomoh Samad. Cikgu pun memusingkan tubuhnya dan matanya memandang ke arah bomoh dengan rasa penuh keyakinan bomoh Samad dapat mengubati penyakitnya.

“Pakcik bukakan butang baju nii yeee..” bomoh Samad memohon izin daripada cikgu Habsah.

“Emm…” jawab cikgu Habsah ringkas.

Bomoh Samad pun dengan penuh keyakinan membuka butang baju kebarung yang cikgu Habsah pakai satu persatu hinggalah ketiga-tiga butangnya terungkai dan menampakakkan bra berwarna krim yang dipakai cikgu Habsah. Kejelitaan cikgu Habsah begitu terserlah dengan kemudaannya dan kepandaian cikgu Habsah menjaga tubuhnya agar sentiasa jelita. Dada bomoh Samad dah berdebar-debar bila melihat kegebuan tubuh badan dan kesegaran dua buah gunung yang tertutup separuh di sebalik bra half cup bersaiz 37c yang dipakainya.

Cikgu Habsah pula dengan mudah mengangkat tangannya agar dapat dikeluarkan daripada sarung lengan baju kebarungnya. Bomoh Samad mengambil baju tersebut dan menyangkutnya pada paku yang terletak di dinding bilik tersebut Bomoh Samad kembali duduk di sisi cikgu Habsah dan mengalihkan piring yang berisi minyak tadi di sebelah perut cikgu Habsah.

“Suami cikgu tak datang sekali kee…?” tanya bomoh Samad.

“Dia pergi kusus pakcik.” jawab cikgu Habsah dengan nada yang lembut. Bomoh Samad pun mengambil tapak tangan cikgu Habsah dan mula memicit perlahan dari hujung jari hinggalah ke pangkal bahu. Minyak urut disapu dengan tapak tangannya yang kasar sambil kadang-kadang menekan bahagian atas siku hinggalah ke bawah ketiak cikgu.

Setelah genap tujuh kali diurut begitu, urutan dibahagian bahu pula dilakukan, dan kedua-dua belah tali bra yang tersangkut dibahu cikgu Habsah telah diungkai oleh bomoh Samad ke luar.

Bomoh Samad berpindah tempat duduk ke sebelah sana pula untuk mengurut tangan cikgu Habsah sebagaimana tadi dengan mengulanginya sebanyak tujuh kali. Kemudian bomoh Samad mula duduk berlutut di bahagian kepala cikgu Habsah, dan kedua-dua tangannya disapukan dengan minyak lalu disapukan kedua-dua belah bahu Cik gu Habsah.

Ururan bermula dari pangkal tengkuk perlahan-lahan turun ke bawah dan terus lagi ke bawah melalui bahu dan turun menerusi atas dada cikgu habsah yang gebu itu, dan tangan bomoh turun lagi memasuki baju dalam cikgu Habsah dan sekaligus menolak bra tersebut ke bawah hinggalah ke atas pusat cikgu Habsah.

Kini kedua-dua mercu gunung kebanggaan seorang isteri telah tersembur keluar dengan penuh megah. Kedua-dua buah gunung bersaiz 36cm ukur lilit setiap satu kini berminyak dengan minyak yang disapu oleh bomoh Samad. Cikgu Habsah hanya dapat menahan dengan penuh kerangsangan. Namun apa kan daya, beliau tidak mampu untuk menhalangnya demi rawatan yang diperlukan.

Tangan Cikgu Habsah didepakan seluas-luasnya, dan bomoh Samad terus mengulangi urutan dari bahu ke buah dada cikgu Habsah beberapa kali dan kerap juga bomoh Samad mengambil kesempatan menguli dan menggetel biji tetek yang kemerahan itu sehingga kadang-kadang cikgu Habsah mengerang kegelian….

Wind and clouds bid the rising storm, raging seas flood the crimson dust. The four major clans of the capital city, each a titan in their realm. Wandering bards put the names of the four major clans of the Nap-Lan Empire into a simple poem, a poem which spread far and wide amongst the common folk. Here in Heaven’s Martial World, martial artists are the most important figures of all. That is because influence, status and wealth are all dependent on martial power. The four major clans are famous for their numerous powerful martial artists and possessed immense influence because of it as well.

Martial artists use their souls as a catalyst to draw in aether and generate soul energy. In combination with their martial soul, they can then unleash devastating martial techniques. These so-called martial souls can take on countless different forms, from swords and knives, to fire and water, beasts and insects and even abstract, formless shapes.

The inheritor of the Accident Makers was a young orphan who lost his parents at a young age. Fortunately, he was picked up by his adoptive father, who taught him everything he knew. The boy became proficient at creating accidents, but one day, an accident beyond his control finally occurred. He is now stranded in a foreign world. It is often said that the conclusion of a story is the beginning of a new one. Here in this world of martial arts, where life is worth little more than pennies, fate is as wild as it is unpredictable. The curtains draw and a monumental secret rises above the waters.

The path of the gods and the path of the demons, which is real and which is false? Where lies the end of the martial path? Rumours claim that one must gather the twenty-one Imperial Zenith regalias to ascend to the peak of martial might!

Justice may rest in the hearts of people, but it is power that decides everything!

Everything is now changing because of a young boy’s arrival in Heaven’s Martial World.

3 friends in University Have a new opening in there life and most of all in there Classroom. A New Girl from Japan-arrived And Takes all their Glory from Them. 2 Sisters hiding from the governmet, went to the dead-line To Escape. All gust a Dream, Right?

“We live in a world of gliphs.”

“The left arm chamber, right arm chamber, left leg chamber, right leg chamber, wind chamber and the heart chamber. These are the six chambers of gliph that represent a glipher’s quality.”

In his previous life, he was the best metalsmith on the continent; even the most powerful fighters came to him for weapons. He was no doubt a powerful man, but sadly, his incapability to retaliate left him at the mercy of others.

Chui Yim, once dead, reincarnated into the world of gliphs, accompanied by Heaven’s Flame. However, the violent introduction of Heaven’s flame crippled his heart chamber.

Born with a heart deficiency, he was unable to perform strenuous exercise, let alone engage in physical fights. As such, his father who worked as a doctor made him study hard and sent him to the Riding Clouds Academy, where he met a close friend who was escaping from his family’s murderer.

Determined to write his own destiny, Chui Yim vowed to break limits and take up the path of a cultivator.

​​​​​​​Join Chui Yim as he embarks on his journey of cultivation, a thorny journey full of blood, tears, and enlightenment. This mystical and martial arts chivalry novel, “Night of the Broken Gliph”, by the famous Hong Kong author, Maple Shing, will definitely not disappoint!

Translator: Xiannie

Original Work: 破紋夜by Maple Shing

Schedule: 4 chapters per week

Join our discord server: here!

Will be written later.

Camp Crystal Lake, 1957.

When Jason Voorhees drowns in the middle of the cold lake, and the deaths of two counsellors the following year in 1958, Camp Crystal Lake is closed down after several fires, and sabotage. When Steve Christy, the son of the original owners, re-opens it in 1979, he hires Alice Hardy, a California artist and Assistant Camp Counsellor, and other teenagers, unaware that a killer is on the loose, seeking revenge.

Press Shift+Enter for multiple line breaks.